acılıq — is. 1. Acı şeyin halı; acı dadma. Ağız acılığı. Yağın bir az acılığı var. Ağzımda acılıq var. 2. məc. (bəzən cəm şəklində işlənir). Uğursuzluq, fəlakət, məşəqqət və s. nəticəsində doğan acı hiss. <Təliə:> Bəlkə də şair məni bu günün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərarət — ə. acılıq, dilxorluq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təlxi — f. acı danışma; acılıq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəhrab(ə) — f. 1) zəhərli su, acı su; 2) sidik; 3) toksin; 4) m. acılıq, dərd, kədər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acımtıllıq — is. Acımtraq şeyin halı, az acılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acımtraqlıq — is. Acımtraq şeyin halı, az acılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürünmək — qayıd. 1. Özünü bir şeylə bürümək; örtünmək. Şala bürünmək. – Qaydasıdır, qara çarqat bürünür; Siyah, zülfün ucu yerdən sürünür. Q. Z.. Xoş məsəldir bu kim, palasə bürün; Getsə hər yanə el, o yanə sürün. S. Ə. Ş.. Kəblə Fərəculla evin qapı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dad — 1. is. 1. Yeyilən və ya içilən şeyin acılıq, şirinlik, turşluq, duzluluq, şitlik və s. cəhətdən hiss olunan xüsusiyyəti; tam. Kür suyunun dadı nə acıdır, nə şordur, nə turşdur, . . nə iylidir. C. M.. Dad orqanı (üzvü) anat. – dilin səthində olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istiot — is. 1. bot. Tropik bitki və onun dadı kəskin yandırıcı dənələr şəklində olan meyvəsi. Qara istiot. – İstiot cinsinin qara istiot növü. Cənub Şərqi Asiyanın tropik ölkələrində və Malay adalarında bitən, sarmaşan bitkidir. M. Qasımov. 2. Bibər. Acı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
